O'tinchi yigit bilan sher
O‘zbek xalq ertagi
Bir yigit dalaga o'tin tergani chiqibdi. Bir daraxt yoniga kelib, shu daraxtni yiqitmoqchi bo'libdi. Shu payt uning yoniga bir sher kelib qolib:
Ey, odamzod, nimaga kelding, bu yerda nima ish qilasan? - debdi.
U yigit:
Mana shu terakni qulataman, - debdi.
Sher:
Men shunday kuchim bilan bu terakni qulata olmayman-ku, sen qanday qilib qulatasan? - debdi.
Yigit:
Ey, jo'ra, men juda zo'rman, - debdi.
Sher:
Sen zo'r bo'lsang, kel, ikkovimiz kurashib kuchimizni sinaymiz, - debdi.
Yigit:
Mayli, kurashamiz, - debdi. Ikkovi kurashmoqchi bo'lib turganda yigit:
Kuchimning yarmi uyda qolibdi, borib olib kelishim kerak, - debdi.
Sher:
Ha, borib kel, bo'lmasa, yiqilsang, kuchim uyda qolgan edi, deb tan bermay yurarsan, - debdi. Yigit kuchini olib kelmoqchi bo'lib ketib, bir joyda ko'rinmay berkinib turib, yana qaytib kelibdi. Sher:
Olib keldingmi? - debdi.
Olib keldim, - debdi yigit.
- Unday bo'lsa, qani, kurashaylik, - debdi sher. Yana ikkovi kurashmoqchi bo'lib turganda yigit:
- Ey, sher jo'ra, kuchimning tag'in pichasi uyda qolibdi. Olib kelay, - deb ketib, yo'ldan qaytib kelib:
- Sen qochib ketma, - debdi. Sher:
- Yo'q, men qochmayman, sherning gapi bir, - debdi.
Yigit:
Yo'q, senga ishonmayman. Seni bog'lab ketaman, - debdi.
Sher:
Bog'lay qol, — deb o'zini bog'latibdi. Yigit sherni mahkam bog'labdi. Toldan yaxshi bir tayoq qilib olib, gursillatib sherni ura boshlabdi.
Sherning: "Jon odamzod, meni urma, endi odamzodga yo'liqmayman",- deb yalinganiga ham qaramay, uraveribdi. Shu payt bir yo'lbars kelib qolibdi. Yigit yo'lbarsdan qo'rqib, terak boshiga chiqib ketibdi. Yo'lbars sherning bog'lanib yotganini ko'rib:
Ey, sher, shuncha kuching bilan nimaga o'zingni odamzodga urdirasan? - debdi.
Sher:
- Esing bo'lsa, odamzodga yo'liqma. Qoch bu yerdan, seni ham ushlab, bog'lab uradi, - debdi.
Yo'lbars sherdan bu gapni eshitishi bilan orqasiga qaramay qochib ketibdi. Yigit terak ustidan tushib, sherni bo'shatib yuboribdi. Terakni qulatib, arralab uyiga olib borib, murod-maqsadiga yetibdi.